Na zahtev rudarske privrede Rudarski institut (RI) je osnovan 14. jula 1960. godine, uredbom IV, br. 452, Izvršnog veća Narodne skupštine Republike Srbije. Osnivačkom aktu prethodila je inicijativa rudarsko-energetskih kombinata Kolubara, Kostolac i Kosovo koji su finansijskim ulaganjem postali osnivači RI. Akciji su se pridružili Rudarsko-topioničarski basen Bor, Rudarsko-metalurški kombinat Trepča, Srednjobosanski rudnici uglja Zenica, Rudnik uglja Aleksinac, Rudnik antimona Zajača, Resavski rudnici uglja Resavica, Rudnik olova i cinka Šuplja Stijena, Rudnik uglja Kamengrad i Rudnik uglja Bogovina. Prikupljena finansijska sredstva poslužila su kao učešće kod dobijanje bankarskih kredita za izgradnju zgrade instituta, opitnih hala, laboratorija, za nabavku opreme i literature. Formirane su laboratorije za poluindustrijska ispitivanja pripreme mineralnih sirovina, za geomehaniku, čvrsta goriva, za zaštitu životne i radne sredine i termotehnička merenja, i biblioteka sa više od deset hiljada naslova. Institut je za kratko vreme izrastao u uglednu naučnoistraživačku i projektnu instituciju državnog i šireg značaja. Pripajanjem Instituta za ugalj, krajem 1960. godine RI je imao 54 saradnika. Zahvaljujući naglom rastu potreba i velikom tehničko-tehnološkom usponu rudarske privrede, par godina kasnije Institut je angažovao preko 350 inženjera rudarstva, geologije, mašinstva, elektrotehnike, građevinarstva i geodezije, hemičara, fizikohemičara, matematičara, ekonomista i drugih visoko obrazovanih stručnjaka. Zahvaljujući kadrovskim i materijalnim potencijalima, i promišljenom vođenju, Institut je postao vodeća jugoslovenska i međunarodno respektivna škola rudarskog inženjerstva, rasadnik koji je podario brojne vrhunske projektante, istraživače, naučnike, univerzitetske profesore i nosioce najodgovornijih zadataka u jugoslovenskom i srpskom rudarstvu.